-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:34825 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:16

چرا زبان انسان براي او خطرات فراواني دارد؟
1 ـ زبان ابرازي است كه در هر زمان و مكاني در اختيار انسان است، وسيله گناهان ديگر معمولاً چنين براحتي در دسترس انسان نيست، مواد مخدر يا آلات لهو و لعب مثل آلات قمار و موسيقي و يا مشروب و يا وسائل و مقدمات عمل نامشروع زنا هميشه در هر زمان و مكاني در اختيار انسان نيست، گناهي كه ابزارش در هم جا و همه زمان در اختيار انسان است، خطرات ناشي از آن زيادتر است.



2 ـ زبان براي كار خودش موونه و خرجي لازم ندارد، معمولاً هر گناهي خرج و موونهاي لازم دارد، مثل شراب خوردن، قمار كردن و ...، بترسيد از گناهي كه ابزارش هيچ سرمايه و خرجي لازم ندارد.



3 ـ زبان وسيلهاي است كه در اختيار همه است، رباخواري سرمايه ميخواهد بعضي از ظلم ها قدرت متناسب با خود ميطلبد، و اين سرمايه و اين مرحله از قدرت در اخيار همه نيست، لذا ضررش كمتر است، ولي زبان ابزار و وسيلهاي است، كه براي همه هست، و لذا ضررش بيشتر است، زيرا هر مقدار وسائل گناهي بيشتر باشد، احتمال بكارگيري آن و توليد ضرر و خطر ناشي از آن گناه زيادتر است، تعدد وسائل با تعدد خطرات، و گسترش دائره وسائل با گسترش دائره خطرات ارتباط مستقيم دارد.



4 ـ گناهان زبان در نظر بسياري قبح چنداني ندارد، و اُبُهت آن گناهان شكسته شده، و اين خود عاملي براي ترويج گناهان و رشد مضرات آن شده است.



در روايت از امام صادق (ع) وارد شده «دِرْهَمُ رِبا اَعْظَمُ عِنْدَاللهِ مِنْ ثَلاثيِنَ زَنَيةِ كُلُّهَا بِذاتِ مَحْرَمٍ مِثل خالَتِه وَ عَمَتِه» (بحارالانوار 77 /89.) [يك درهم ربا، گناهش نزد پروردگار بزرگتر از 30 زناي با محرم مثل خاله و عمه است.]



در روايت ديگري از آن حضرت وارد شده «الربا سبعون جزءاً ايسَرُه اَن ينكِح الرجُل اُمَه في بَيْتِ الله الْحَرامِ» [ربا 70 جزء دارد كه كوچكترين جزء آن مثل اين است، كه مرد با مادرش (نعوذ بالله) در خانه خدا زنا كند.]



5 ـ زبان ابزاري براي تحقق گناهان متنوع است، ديگر ابزارهاي گناه، اين قدر گناه متنوع و متفاوت ندارند.



6 ـ فاصله ميان گناه و ثواب در زبان كم است، ابزاري كه يك ذره اينطرف گناه و سقوط و انحطاط از مقام انسانيت، و يكذره آنطرف ثواب و سعادت ابدي را به دنبال دارد، خطرش بيشتر از ابزارهاي ديگر است.



7 ـ گناهان زبان جنبه اجتماعي دارد به خلاف گناه جوارح ديگر، مثلا استماع موسيقي يا نگاه به نامحرم تاثير سوء در وجود خود مستمع يا بيننده ميگذارد، ولي دروغ، غيبت، تهمت، هتك حرمت مومن، ايذاء مومن، عدم نهي از منكر، گمراه ساختن مردم از جاده حق، حمايت از باطل، تعليم باطل، ايجاد فساد و تباهي در روي زمين ميكند.








اخلاق اسلامي ج 1


اكبر خادم الذاكرين

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.